Mehmet Emin Yurdakul (13 Mayıs 1869 -14 Ocak 1944)

Mehmet Emin, yoksul bir balıkçı ailesinin çocuğu olarak doğdu. İlk çocukluk yıllarında, tarih sevgisi ve millî şuurla dolu olan babasının yöneltmesi ile edebiyata ilgi duydu. Maddî imkansızlıklar yüzünden eğitimini yarım bıraktı. 1891 yılında ahlâk hukuku ve felsefeyle ilgili küçük bir kitapçık yayınladı. Bu kitap sayesinde Hasan Fehmi Paşa‘nın dikkatini çekerek iyi bir mevkiye getirildi. 1892’de hayatını olumlu yönde etkileyen ikinci kişi olan Şeyh Cemâleddin Afganî ile tanıştı. Bu tarihten sonra halkın hayatından aldığı konulan, halkın anlayacağı bir dille şiirleştirdi. Devrin birçok sanatçısı gibi Jön Türklere ve Ittihad ve Terakki Fırkası‘na yakınlık duydu. Bu sayede Gümrük Evrak Müdürlüğü, Bahriye Müsteşarlığı, Hicaz Vali Vekilliği, Sivas ve Erzurum Valiliği gibi görevlerde bulundu. Anadolu’ya geçerek Millî Mücâdeleye katıldı. Urfa, Şebinkarahisar ve İstanbul’dan millet vekili seçildi. Bütün bu görevleri sırasında zaman zaman Ittihad ve Terakki Fırkası ile fikir ayrılığına düştü.

1911 yılında “Türk Yurdu” dergisinin kurulmasına ön ayak oldu. Türk Ocakları‘nın tüzüğünün hazırlanmasında emeği geçti. Aynı yıllarda Türkçe Şiirlerini yazmaya ve yayınlamaya devam etti. Yaşadığı sürece “Millî Şair” olarak anıldı. Şiirlerinde teknik ve estetik bir üstünlük olmamasına rağmen, konuşma diliyle yazması ve hece veznini kullanması bakımından önemli tesirleri olmuştur.
Mehmet Emin’in şiirlerinde, kahramanlık duyguları, halkın dert ve ızdırapları, sosyal ve ailevî problemler iç içe işlenmiştir. Bütün şiirleri, halkın içinde bunaldığı karamsar ortamdan kurtulması için kendine güven aşılama noktasında birleşmektedir. Bunu sağlamak için milletinin gücünü, şerefli tarihini hatırlatmaya çalışır. Ancak bu şiirlerde nesirle anlatılabilecek konu ve olaylar, basit bir hece hesabıyla alt alta getirilmiş, manzumlaştırılmıştrr. Bu bakımdan güzel ve iz bırakan mısraları olmasına rağmen, bir çok şiiri teknik ve estetik yönden zayıftır.

Şiirlerini şu kitaplarda topladı : Türkçe Şiirler (1898), Türk Sazı (1914), Ey Türk Uyan (1914), Tan Sesleri (1915) Ordu’nun Destanı (1916), Dicle Önünde (1916), Hasta Bakıcı Hanımlar (1917), Turan’a Doğru (1918), Zafer Yolunda (1918), îsyan ve Dua (1919), Aydın Kızları (1919), Ankara (1939).